Column van Jan Hoed
Over 'n verlaten hondje en 'n bamischijf:
Daar zat ze dan, bedeesd, bevreesd en verweest, zo'n schat van 'n beest.
Bibberend van commotie, onzekerheid en schrik nog nooit zo bang geweest!
Aan 'n Turnhouts frituur, op dit late uur, zat onder 'n auto van 'n klant in haar uppie deze verlaten puppy.
Een klant nam het beestje op en ging ermee naar binnen, hij vroeg: “Wat gaan we doen met deze kleine meid, wat moet ik ermee beginne?”
't Was de dame de er werkzaam was die zich geroepen voelde zich te ontfermen over deze vondeling, want ondanks de 'foute tandjes' bleef 't een lekker ding.
Ze nam het wollig donzig beestje mee naar haar appartement, maar was helaas geen dieren gewend.
Het verliep helaas dus niet zoals “geplend”...
De jonge pup zat vanuit haar bench de hele dag te huilen en te piepen zodat al snel de buren riepen: “Doe dat mormel weg, da 's onze wensh!”
Zo kwam het diertje bij mij in Poppel te wonen, om zich haar verdere leven mij met liefde en trouw te belonen
Twaalf jaar verder zijn we nu, een dozijn jaren feest, samen met dit beest, ze is zelfs al bij de dierentandarts geweest. De scheve tandjes zijn er inmiddels uit, de 'onderbeet' veranderde in 'n mooie tuit.
Maar... ook al deel ik alles met haar, mijn hebben en houden, mijn lief en leed, mijn zetel maar niet mijn bed.
Ik deel dus zowat alles met haar en toch is 'r één niet te overtreden wet.
'k Ben nu eenmaal een beetje op ene lekkernij verliefd geraakt, een hartige hap die mij tot verslaafde maakt
Dus ook al is mijn hond mijn beste vriendje...
Zij blijft beter af van mijn bamischijf van 't “Frietamientje”.
Neemt zij hiervan één hap... dan krijgt ze 'n klap!
Deze verwennerij is alleen voor mij!
Fritkarren 'Frietamientjes' staat gekend om deze “specialituit”, krokant van buiten, mals van binnen en goed gekruid.
En niet vettig zodat hij niet uit het bakje glijd.
En u is mijn verhaaltje uit.
Bon appetijt!
PS: Frituur “Frietamientjes” is dit weekend te vinden op het gemeenteplein achter 'De Brouwerij' van weleer... op 'Weld Kermis'
