Vanaf 10 juni 2025 starten er verbeteringswerken aan het verbindingspaadje tussen de Hof ten Bergestraat en de Lange Wijkstraat.
Hoewel de gemeente al meerdere succesvolle onthardingsprojecten heeft gerealiseerd, bleef het gewenste resultaat bij dit pad uit. Samen met de buurt is beslist om wat bijsturingen te doen.
De werken maken deel uit van het gemeentelijk beleid rond duurzame mobiliteit en ontharding, waarmee de kwaliteit, toegankelijkheid én leefbaarheid van trage wegen wordt verbeterd.
De verwachting was dat dit met regenweer deftig zou uitharden, maar dat bleek niet het geval. Tijdens een overleg tussen de gemeente en de aannemer die de werken uitvoerde, werd vastgesteld dat de toplaag niet voldeed aan de verwachtingen, waardoor het comfort en de bruikbaarheid van het pad te wensen overliet. Ook de bocht in het pad zal bij deze heraanleg worden aangepakt, zodat gebruikers deze op een veilige en comfortabele manier kunnen blijven nemen, dit ook bij minder gunstige weersomstandigheden.
De gemeente ging in overleg met de buurtbewoners om tot een gedragen oplossing te komen. In dat kader werd samen met de buurt ook een plaatsbezoek gebracht aan een geslaagd project elders in de gemeente. Ter plaatse werd duidelijk hoe het beter kan en de buurt gaf vervolgens hun akkoord om deze aanpak ook in hun straat toe te passen. “We willen verduurzamen én verbinden. We luisteren en verbeteren waar nodig. Dat is onze aanpak,” aldus burgemeester Nic Andriessen.
De verbeteringswerken zullen ongeveer één week duren. Tijdens deze periode kan er plaatselijke hinder zijn, maar de hinder wordt zo veel mogelijk beperkt. De gemeente dankt de buurt van harte voor hun constructieve inbreng en geduld. Samen zorgen we ervoor dat het pad opnieuw een veilige, comfortabele verbinding wordt voor jong en oud.
Blijvend onbegrip en onvrede over aanpak wandelpad Deenakkers: ‘Waarom moet ons pad wijken?’
In de wijk blijft de frustratie ondertussen groot. Het al decennialang gebruikte verharde wandel- en fietspad dat de buurt verbond met het centrum en de kerk, is zonder overleg opgebroken en vervangen door een losliggend, onveilig pad. Wat jarenlang een veilige doorgang was voor jong en oud, is nu een bron van ergernis én gevaar.
Van degelijk verhard pad naar obstakel vol risico’s
Het vroegere dubbele betontegelpad voor fietsers en voetgangers dat tussen de huizen van Deenakkers richting het centrum liep, bood bewoners een veilige en droge route — een uitkomst voor wie met de fiets of rollator naar de winkel of kerk ging. Zonder aankondiging of buurtraadpleging werd dit pad plots opgebroken. Wat ervoor in de plaats kwam? Een oneffen, deels modderig en met scherpe stenen bezaaid traject dat vooral bij nat weer moeilijk begaanbaar is.
De oudere bewoners voelen zich letterlijk en figuurlijk in de kou gezet. Rollators blijven steken, fietsers glijden uit in de bochten en voetgangers riskeren struikelpartijen. De alternatieve route via de drukke Singelstraat wordt daardoor opnieuw de enige optie — een omweg die velen juist altijd vermeden omwille van het verkeer.
Geen tijdelijke toestand, maar ‘de definitieve uitvoering’
Aanvankelijk gingen buurtbewoners ervan uit dat het een tussenoplossing betrof. “We dachten dat het later wel opnieuw zou worden afgewerkt met degelijk materiaal,” aldus een bewoonster. Maar navraag bij de gemeente bracht een koude douche: het pad is in zijn huidige staat als ‘afgewerkt’ beschouwd.
Die mededeling leidde tot onbegrip. Vooral oudere bewoners voelen zich over het hoofd gezien. “Waarom wordt er in nieuwe verkavelingen volop verharding gelegd, terwijl bij ons alles moet verdwijnen onder het mom van ‘ontharding’ en ‘duurzaamheid’? Zijn wij dan minder belangrijk?” klinkt het op de wekelijkse ontmoetingsmomenten aan de pas geplaatste buurtbabbelbank.
‘Duurzaamheid’ of scorebordpolitiek?
Het gemeentelijk argument dat ontharding nodig is omwille van klimaat en waterdoorlaatbaarheid, stuit hier op verbijstering en ongeloof. Volgens buurtbewoners zijn er wel degelijk effectievere plekken om te ontharden, zoals parkeerplaatsen of onderbenutte stroken aan de rand van de dorpskernen. Het pad in Deenakkers lag er al tientallen jaren — goed ingewerkt en veilig.
De bewoners hebben de indruk dat de maatregel eerder symboolpolitiek is dan een doordachte beslissing. Ze vragen zich af of de gemeente voldoende zicht heeft op de praktische gevolgen van zulke ingrepen.
